κάποτε οι σιωπές
κόβουν πιότερο απο ξυράφι
σ αυτές ταξίδι σαν κινώ
δεν ξέρω ποτέ αν θα γυρίσω
αυτοεξόριστος έμαθα να ζω
έκπληκτος
μπρος σ αδιάβαστες σελίδες εμπαιγμού
κι απ το ελάχιστο με ράπιζε
ο εμπαιγμός και η χλεύη
ω! ναι η χλεύη στα χείλη αποτύπωμα
εύρετρα αισθήματα σε κόσμου λάθη.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου