χάθηκε η προσδοκία πολιτείας αμέτοχης
και χύνονται στη λήθη
αφού ήπιαν τη μόνη λέξη
ενώ διψούσα
αδιαπέραστο σύνορο
σημαδεμένες ζωές από ερώτων χαραυγή
δισταγμοί για της ζωής χαμόγελο
και λιθοβόλησες Ανατολή μιας Νύκτας
σπαράζουν αλυσοδεμένα μυστικά
κουρέλια θύελλας προδομένης
μολύνουν με ρυτίδες αμαρτίας
σκιά που ολόγυμνη ξέφρενα χορεύει
λησμονημένα ταξίδια
το μάταιο προσπάθησα
κι αλάφρυνε η λαλιά
μυρίζει λάσπη το φεγγάρι απόψε
αιφνιδιάστηκα στον τάφο μου μπροστά
κι ο μήνας απρόθυμος και η ώρα ματωμένη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου