Κανείς Δε Με Θυμάται....

και πώς να νανουρίσεις με μύθο;
είναι στιγμές που δε χωρά παρηγόρια καμιά...
τότε κρατώ την ανάσα μου μην και πυρπολήσω
το πρόσωπο τ' ουρανού αταξίδευτη
με το στόμα ρημαγμένο από σκουριά κι αρμύρα
πες μου... ναι! πες μου...
πώς να ξεψυχήσει η Νύκτα πάνω σε σπασμένο αγέρα;
χάνεται η ψυχή μες σε σιωπή ανήλιαγη...
ακρωτηριασμένα χέρια , μάτια σβησμένα..
κι ούτε μια δίψα ...
κανείς δε με θυμάται πια...
ακόμα κι η φωνή μου...

Μικρό Ταξίδι

Ξεκίνησα ,ένα μακρύ και κοπιαστικό ταξίδι ....
Μέσα στους χρόνους
που ήταν πότε βουτηγμένοι σε τραγωδίες,
άλλοτε σε χαρές αναίτιες,έμαθα
την προοπτική....
έμαθα ακόμη ο,τι η ζωή, έχει ασυνείδητες προθέσεις....
σπάζω ένα ένα τα κάτοπτρα που γεννούν ψεύδη ....
άνοιξε η διαφραγματική μου πύλη....
κουρελιάζω τους μύθους,τον έναν πίσω από τον άλλον
κι επειδή... τίποτα δεν πετιέται
ύφανα τα δικά μου αρμονικά μέσα,
που μετατρέπονται σε όχημα και μ' αυτό προφυλαγμένη
οδεύω πια προς τις σκληρές αλήθειες της άγνωστης αρχής...... 

Περί Φόβου Συνέχεια.....

έχω πει ο,τι ο φόβος είναι ο γιος της άγνοιας
κάποτε όμως,φόβος  είναι η άρνηση
να πραγματώσεις ενδοσκοπήσεις
αυτός ο φόβος , αυτή η άρνηση ,  φέρνει
επαναλαμβανόμενες καταστροφές από λάθη
πάνω σε λάθη...ένας κοχλίας που αν δεν τον νικήσεις,
δεν τον σπάσεις, μοιράζει θανάτους όχι μόνο μέσα σου
αλλά και γύρω σου... βαρύ το τίμημα πολύ πιο βαρύ και
καταστροφικό από την ίδια την άρνηση να δεις καθαρά
την αλήθεια καταπρόσωπο ..  απορώ ,
που επιλογή είναι η δυστυχία η άκρατη δίχως πυθμένα
να βαυκαλίζεσαι αποτινάζοντας επιλογές και να αναζητάς
διαρκώς θύματα που τα παρουσιάζεις ως θύτες για κακοδαιμονίες
δικών σου επιλογών... είναι σκληρή η αλήθεια αλλά λυτρώνει..
δεν είναι αγάπη να ενδίδεις στο εύκολο διαρκώς .... αυτό μεταφράζεται ως
άκρατος και παντελώς άρρωστος εγωισμός ....

Οδυνηρές Διαπιστώσεις ....

αυτοί οι ενδεδυμένοι το θράσος του δικαιώματος
που ουδέποτε  είχαν υπόνοια για  υποχρέωση
βιώνουν το απόλυτα άρρωστο "εγώ " τους, δίχως
ίχνος συνείδησης , ξεσχίζοντας με βιαιότητα,
όσους κι όσα συνάντησαν, με περισσή ανοησία
βουτηγμένοι σε πλήρη ανικανότητα να ακούσουν...
κάποιος δεν είχε καν το θάρρος με παρρησία να σταθεί
να μιλήσει τη γλώσσα της αλήθειας να δώσει ώθηση
για αξιοποίηση και να κερδίσουν μια δύναμη παραγωγική...
τώρα που έγειρε ο χρόνος άκαμπτος με το " συμφέρον"
παραποιημένο, αυτοί απλά ορμεμφύτως " βολεύονται"
καμμιά ηθική συνείδηση δεν ανέπτυξαν και ούτε μια ενοχή
δε φυλακίστηκε ... αλλά αφού συνείδηση δεν αποκτήθηκε ....
έτσι υπονομεύοντας τους πάντες και τα πάντα καμαρώνουν
την σπουδαιότητα μιας μάσκας πολλών ειδώλων....

Περί... Διπλωματίας....

δεν υπάρχει μεγαλύτερη αήθεια ,
και εκπορνευμένη θέση-έκφραση
από τη διπλωματία...
διπλωμάτες είναι οι πονηροί και "λίγοι"
που δεν έχουν καθόλου ύψος ψυχής ,
ενίοτε δεν είναι ευφυείς
και θεωρούν ο,τι έτσι "κουμαντάρουν"
πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις ...
δυστυχώς αρκετοί θεωρούν
την διπλωματική συμπεριφορά... ευγένεια...
ούτε αυτόν τον τόσο απλό διαχωρισμό ,
αδυνατούν να κατανοήσουν....
λυπηρή εικόνα , τραγικό αποτέλεσμα ...