Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

...Λεηλατημένοι ...

Νέοι που είναι ακόμη πλούσιοι σε ελπίδες
ωστόσο η εμπειρία τους από τη δυστυχία μικρή...
και η ζωή φαντάζει δώρο ανεξάντλητο ...
Όμως η ζωή είναι δάνειο.
Αν το να ζει καθείς τη ζωή του, είναι ο μοναδικός
τρόπος να απολαμβάνει αυτό το αγαθό, ας κάνουμε επιλογές
που να μην  το απαγορεύουν
γιατί  η αλήθεια δεν είναι ο,τι πεθαίνουμε
αλλά ο,τι πεθαίνουμε λεηλατημένοι...

Τρίτη 24 Μαΐου 2016

μπορεί να πηγαίνω...
μπορεί και να έρχομαι...
μπορεί να ονειρεύομαι...
μπορεί και να απέδρασα....
σίγουρα μίσησα τους ανόητους καθωσπρεπισμούς
και δε δηλώνω τίποτα που δεν το βιώνω...

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Έπεα Πτερόεντα

Ολοένα μου κατατρώγει η σκέψη την ψυχή...
Αυτός ο Αριστοτέλης  πολύ με βασανίζει κάποτε -κάποτε.
΄Ελεγε, πως το πολιτικόν σημαίνει εις μίαν πόλη
και αυτό που σε κάνει πλήρως άνθρωπο, είναι η πολιτική  ιδιότητα.
 Έρχεται από την άλλη ο Περικλής και λέει:
εάν ένας άνδρας δε συμμετέχει στα πράγματα της πόλης ,
δεν είναι διακριτικά ήσυχος , αλλά , Άχρηστος .
Δηλαδή , κατά τους δύο μεγάλους - αναμφισβήτητα -άνδρες
το να αρνείται κάποιος να συμμετέχει στην πολιτική ζωή,
είναι ως να  αρνείται στον εαυτό του
την πλήρη ανθρώπινή του υπόσταση.
 Επειδή από τότε ως σήμερα,υπάρχει μια μικρή
(λέω εγώ τώρα) διαφορά, η κοινωνία, η πολιτεία
είναι κάτι που μας επιβάλλεται έξωθεν,
δε μας περιλαμβάνει και είναι κι εναντίον μας...

Παίζοντας ...

μια ώρα που ποτέ δεν είναι ώρα...
ένας χρόνος που ποτέ δε φάνηκε
στο άχωρο και άχρονο του απανταχού παρόντος...
μα είναι τόσο διαφορετικό
γιατί ζωντανεύει μόνον
όταν παίδευσες εαυτόν
και είναι τόσο διαφορετικό
γιατί φορά πάντα μα πάντα
τη μοναδικότητα του ενός εκάστου...

Σάββατο 14 Μαΐου 2016

Ξοδεύοντας Ουρανό

μέρες ολόκληρες ρημαγμένες
νύκτες γεμάτες σκουριά
χανόμουν σε χαρακιές πέτρας πολύβουης
εκεί ματωμένη ξεθώριαζα έναν ήχο
κι ούτε μια δίψα θάλασσας και παγωνιά δεν με ξεπέρασαν

υποτάχτηκα στο αίμα μου γνώριμη ανάσα πνιγηρή
ατιθάσευτη μου ξέσχιζε τη σάρκα
ξεντύθηκε η ψυχή
άσαρκη με ράπισε ο Ανατολικός
με κείνο το φοβερό παραλήρημα εγκλήματος αδιάπρακτου

αποδεσμεύτηκαν και μετατέθηκαν όλες  οι παύσεις
σαν να είχα αγαπηθεί  τόλμησα βάθη ανεξερεύνητα
δεν είχα ύστερα σκιά σαν έσπασα ολόκληρο διάφραγμα
ξάγρυπνες ώρες  θα σταθώ σε χείλη αθάμπωτα που σταζουν ήλιο
κλεμμένες ζωές νεοσύστατες που βιάστηκαν ξοδεύοντας ουρανό.