σε επικίνδυνο καημό λυσσάει ο θάνατος
αντέχεις τα καρφιά είπε και κει
στο βράχο πάνω συντρίφθηκα
εξαντλείται η απόγνωση θεού
τρομακτικό φεγγάρι σαν πνίγηκε
στ ανθρώπινα αγγίγματα ο δαίμονας
στίβει μοναξιά δε λιγοστεύει τίποτα
βρυχάται αίμα στην όχθη σκέψης
τραντάζει η φλέβα την καρδιά
άφωνη λέξη αγέννητη κυλάει
πάνω στα δυό ποτάμια του έρωτα
με μουσική να σπαν οι αλυσίδες
μην έχεις φόβο βαθύς πόθος γεννήθηκε
στέκω ήρεμος στην άκρια μιας λέξης
δεν έχω ακόμη γεννηθεί
άνοιξε τα χέρια θα κατοικήσω στα χείλη σου .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου