σαν έσπασαν μέσα στα χέρια σου
κλαίνε οι σιωπές
κι οι λυγμοί τους κραυγάζουν
αναδύθηκε η αναζήτηση
του μη υπαρκτού
με κοιτάζεις με τόση απορία
μα το σ αγαπώ
δεν έχει μόνο ήχους
λες κι η αγάπη έχει ανάγκη να ερμηνεύεται
εκεί σε άλλες διαδρομές
το πάθος πνίγει
την τελευταία μας λέξη
δε θυμάμαι πότε και πως
γέμισες τη ζωή μου, είπες
δεν υπάρχει απάντηση
κι όμως
με τρομάζει από εδώ μια ελπίδα,είπα.
γέλασες σιγανά
μ εκείνο τον ήχο που μοιάζει
με μικρή μουσική παύση
μα,
με όλα τ' άλλα
έχουν άρωμα
οι μικρές αυταπάτες
οι ανερμήνευτες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου