κι όπου δε πρόλαβε να ξεψυχήσει
ώρα αψεγάδιαστη στιλέτο εκείνη
και καρφώθηκε στην καρδιά
κρεμάστηκαν οι λέξεις μου
σ ακρωτηριασμένα δάκτυλα
ανάγλυφα λόγια κρύφθηκαν
στις χαρακιές τ αγέρα
ραγίζει δράμα πανάρχαιο
πολέμα με σπαθιά πύρινα
την αγωνία αποδεκάτισε
πριχού τα είδωλα θεριέψουν
ποιος συναλλάσεται με το χρόνο
την ώρα που αχνίζει αίμα
χλωμιάζει το σούρουπο
στην κορυφογραμμή που σέρνονται
λαβωμένα της νύκτας τραγούδια
χάθηκαν οι άνθρωποι
πίσω από κατεβασμένα βλέφαρα
μα δεν τέλειωσαν τα ταξίδια της ψυχής
και ποιος θ αποκρυπτογραφήσει
τον ανατολικό άνεμο που καραδοκεί
φορτωμένος χρώμα και μικρή πυρκαγιά
17/2/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου