Μικρές Διαδρομές

τι όμορφα που με κράτησες
κι εγώ....να!
εγώ μεθούσα
απ τα δάκρυα που στάλαζες
στου κορμιού μου
τις μικρές διαδρομές...
πίνω και ξανά πίνω
την πίκρα σου...
η πνοή μου έσπασε
στων χειλιών σου τις άκρες.....
είχα ανάγκη να σου χαρίζω
έναν ήλιο αγέννητο
πριν με αδράξουν ξανά
τα καρφωμένα δευτερόλεπτα
2013