εννάτη ώρα
έχεις μια γεύση ουρανού
στα κοραλλένια χείλη
εφάνη φως
πάλλευκο φως
στων ανοικτών χεριών την προσμονή
πώς σβήνει ένα χάδι
στις απαλές καμπύλες
του κορμιού
διαιρώ τον άνισο χρόνο
η ώρα είναι εννάτη
σαγηνευμένη
στο λίκνο του φιλιού χορεύω
της Ιριδας μυστικό το ταξίδι
σχίσαμε του νερού τη σαπφειρένια νηνεμία
διαβήκαμε
στο χρόνο του θέρους
ήλιος αγέννητος
ταξιδευτής
μας τύλιξε ανάλαφρα
λευκό, κόκκινο πορφυρό, γάργαρος ήχος
στου αγέρα το άσπιλο πρόσωπο
η ομηρία με πλήγωσε
στο βαθύ σκοτάδι
του ήχου σου
αναζητώ μυστικά περάσματα
στάθηκα αντίπερα
ματωμένη η ματιά
το χάδι βαθύ επίμονο
η ώρα ενάτη
σ ακολουθώ
σε παρθενικό ταξίδι
που αφήνει βαθιά ίχνη
στη συνείδηση.
[ απόσπασμα
από το βιβλίο μου
"Της Πέτρας και Του Έρωτα "]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου