Λόγια Άηχα ...

Στα μάτια σου κατέθεσα λόγια...
λόγια άηχα ...
σ αυτά τα μεγάλα μάτια σου
που τα κατοικεί μια άγρια θάλασσα...
κι είδα μια φλόγα να ξεπηδά...
κι αναθάρρησα...
μα δεν κράτησε...
ήλθαν σκοτάδια κι η ανάσα έσπασε...
άνοιξες τα χέρια να με κρατήσεις ..
αλλά με μιας μετατράπηκαν
σε νέφη ολοσκότεινα
γεμάτα βροχή θυμωμένη..
έφυγα...
πάντα θα φεύγω αναζητώντας σε..
αναπολώ τα φεγγάρια
που λούζαμε μαζί
εκείνα τα καλοκαίρια
που το γέλιο μας τάραζε
τόσο τα γλαροπούλια...
κι εμείς κοιτώντας
του ορίζοντα τα πλάτια...
μιλούσαμε για όλα εκείνα
που θα έφθαναν μέσα από βυθούς
που γνωρίζαμε τόσο καλά...
ζω μέσα στα λόγια σου
που φωτίζουν τη στράτα μου...
εκείνα τα λόγια που πέταξες
σε κείνο το πεφταστέρι....
θυμάσαι;
εκείνα τα λόγια
που τα κοιτώ και τα κοιτώ...
αναζητώντας σε...
μα ξέρω πως δε θά 'ρθεις...
παρά την ώρα που θα βυθίζομαι στη Δύση οριστικά....