Σε Ήχους Αρμυρούς

βράχια κι ατέλειωτη θάλασσα
σμίγουν στ' ονείρου μου την άκρια
κι εγώ
αμέριμνα ρουφώ
της αθανασίας τα μικρά χαμόγελα
ανασαίνω σιγανά
μη και ραγίσω της σιωπής το παράπονο
σαν χάθηκε
τυλίχτηκα με ήχους αρμυρούς
σε σιωπές κραυγαλέες