η εβδόμη αιωρούμενη περιγελούσε τις ώρες
αδημιούργητη, άσαρκη, ανηφορίζει τυφλωμένη
σκότη δαιμόνων κυοφορεί σε άπλαστο σώμα
με των αιώνων τη γεύση συσσωρευμένη
ξεσχίζει τα σημεία να χωρέσει τη λήξη κάθε ομορφιάς
παραδόθηκε ο Καιρός ο ερημίτης, σε αλαζονείες ζωής
ειρωνικά διαβήματα περαστικών θανάτων σε τραγούδι
δεν αναδύθηκε ουδέ μια αθωότητα σε έρεβος αγάπης
οι ώρες ματωμένες σκαλώνουν πάνω σε σταυρό
ανιχνεύοντας το ψεύδος πτωμάτων που μυστικά
αγναντεύουν μακρινά λιμάνια άγνωστα
κρυμμένα στη λευκότητα καρφωμένου ουρανού
καιόμενες λέξεις μένουν καλά φυλαγμένες
σε στόματα που δεν ξεσφράγισαν ποτέ
ερίζουν οι έξι μέρες δίχως τη γνώση
ενός μοιραίου ερχομού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου