σημαδεμένα όνειρα μονάχα σαν ζυγιάστηκαν
σε άδειους τόπους λαβωμένους
θρυμματισμένες υποσχέσεις
γέμισαν τα χέρια μου ανίερες
ματώνω διαρκώς στην άνυδρη πέτρα
ξεθωριασμένες εικόνες απειλούν
με παρουσία ακάλεστη
αναρριχώνται με βιάση
σε μάτια στυλωμένα σε ησυχία νεκρική
θάλασσες ξεχύνονται απ τα χείλη μου
τα σφραγισμένα από αιώνων αρμύρα
δε βρήκα πόλη να ραγίσω το χνάρι μου
ναι ! δε βρήκα και περιφέρομαι
σε νυσταγμένη ερημιά ,αχόρταγον αγέρα
σε πυρωμένο ωκεανό με ξεσχισμένον ουρανό
λαβωματιές γεμάτον
δεν έχω μνήμες στον ακίνητο χρόνο
και πόσες προκλήσεις με απειλούν καταλαβαίνεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου