σε στέρεο αγέρα μ' αντάμωσες
με χέρια στεγνά σπασμένα φτερά
και με κράτησες μέσα σε φλόγα
δαγκώνω ανάσα και χύνονται
όλα τα σύμφωνα
μες σε σκοτάδι που έλαμψε
ραγίζει η σάρκα μου πάνω σου
ραγίζεις κι εσύ με σκοτεινιά στο βλέμμα
και γελώ να πιείς μες σε παλίρροιες
και κλαίω να ιδρώσει το κύμα
αιφνιδιασμένα αισθήματα
κι η γεύση της αρμύρας σου να με τρελαίνει
δίχως πυξίδα
όπου μ οδήγησες ήλθα
κι ήσουν πάντα εκεί
έτοιμος σε ναυάγια λέξεων
κι όλα τα κύματα που πάνω μας έσπασαν
στο μακρύ ταξίδι μαζί σου
και μεταβλήθηκε η πλάση ολάκερη
καθώς πνίγηκε η θάλασσα μες τους ωκεανούς μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου