Μεθοδικά εξοπλισμένη, μάχομαι απελπισμένα με εμμονή, ενάντια σε ομαδική κίνηση.
Κύλησαν έτη πολλά και το εγώ του, στα πέρατα εκτινάχθη. Πολλαπλασιάσθη
μέσα από κάτοπτρα.Έτσι δυναστευμένοι από ανάγκες, άλλοτε καλά κρυμμένες, άλλοτε κακοκαμουφλαρισμένες , κάποτε φανερές, μα πάντα τραγικές κι ας μην το γνώριζαν , με
προσπάθειες επεδίωκαν να με τοποθετήσουν σε όνειρα που δεν είχαν παρά αυξανόμενα όρια.
Μα ήξερα τι να κάνω. Σβήνω το φως μου και δραπετεύω στη λυτρωτική μοναχικότητα
μυστικής αετοφωλιάς και άνετα συλλαμβάνω το ασύλληπτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου