έδειχναν τα κοφτερά δόντια ενός ουρανού που τον άφησαν.
Και που πήγαν όλοι; ρώτησα.
Υπάρχουν μέσα σε όνειρο , υπάρχουν στις πτυχές νεφών αδιάλυτων
υπάρχουν στο ψεύδος , ερωτηματικά που χάθηκαν πίσω από φόβους
που γέννησαν άρνηση.Με πλατύ χαμόγελο και τα χέρια κενά ν ανιχνεύουν
της ζωής τη φαιδρότητα.
Βαραίνουν σε κενό μονοδιάστατο δίχως να έχουν δυνατότητα ανταλλαγής
που τόσο πόθησαν.Σπασμένες εικόνες κόσμου ακατάληπτου στα μάτια
κάθε φορά πιο έντονα επίθετα σε κακοποιημένα ουσιαστικά
με ανεπαίσθητους ψιθύρους να περιμένει το κορμί στους παγωμένους δρόμους
και κάθε φορά να μακραίνει ολοένα και πιότερο η μικρή αγκαλιά.
Μια φορά κι έναν καιρό οι έρωτες ξοδεύτηκαν άσκοπα και η νύκτα πάγωσε
εκεί ανάμεσα στα χείλη και στα μάτια με τις σπασμένες εικόνες .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου