σύμπαντος υπερσύμπαντος
με σπασμένους λώρους δίχως ψιθύρους
να μαρτυρούν του αντισύμπαντος
ανυπότακτες στοιχειωμένες ροές
διαβήκαν το πέμπτο βουνό το διάτρητο
λυγμών βυθισμένων ψυχών δίχως σκιές
σβήνω τα μάτια να δω τα χρώματα να διασχίζουν
του χάους τα σπλάχνα
κόσμοι αφανείς
μα γεμάτοι ζωή ζώσα κτισμένη
από χέρια
διόλου αληθινά
περπατημένοι απάτητοι
παραδομένη ζωή ακίνδυνη
η γεννημένη από κινδύνους
κι όλο πηγαίνω -έλεγε- διάφανος
προς τον άγραφο προορισμό μου
κι άναβαν στα μάτια του φωτιές ανέγγιχτες
ήλιοι περίλαμπροι οι πλασμένοι από λύτρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου