Σοφια Βεκρακου Φωτοπουλου ήχος διάπυρος
Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017
Πως με θωρείς
και πεθαίνω στα χέρια σου
πως με κρατάς κι ανασαίνω
γλιστρώ ανάμεσα απ τα βλέφαρά σου
χύνομαι σε λέξεις αγέννητες
Εκείνες... ω! εκείνες
αναδιπλώνονται και
καρφώνονται πάνω μου
σαν μεθυσμένα δευτερόλεπτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Νεότερη ανάρτηση
Παλαιότερη Ανάρτηση
Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου