άλλως τε ποτέ δε μου άρεσαν..
να προχωρώ πόθησα πάντα , να αντιλαμβάνομαι
ο,τι συμβαίνει πίσω από το φαίνεσθαι το κλειδωμένο...
ο φυσικός μας φακός , δίνει συγκεκριμένη πληροφορία
είναι όμως επιστημονικά αποδεδηγμένο ο,τι δεν διαβάζουν
τους τόνους των χρωμάτων οι φυσικοί φακοί μας το ίδιο
ο καθείς έχει την προσωπική του προσλαμβάνουσα πληροφορία
με ελάχιστη ίσως διαφορά ,αλλά όχι πάντως ακριβώς την ίδια
έγινε ένα επιστημονικό πείραμα- πριν χρόνια- πήραν δέκα ανθρώπους
τους παρουσίασαν ένα ατύχημα κι ως αυτόπτες μάρτυρες μετά.
ο καθείς έδωσε διαφορετική εικόνα άρα και αντίληψη του γεγονότος
όπερ , είναι διαφορετική μα συγκεκριμένη για τον καθένα η αντιληπτότητα
απ ότι λαμβάνουμε από τον φυσικό μας φακό.
έχουμε λοιπόν τη "γνώση" του τι μας περιστοιχίζει από τον φυσικό μας φακό...
αν κοτάξουμε τώρα γύρω μας, με φακό μίκρο,μάκρο ή με τηλεσκόπιο
οι προσλαμβάνουσες πληροφορίες έχουν μεγάλες αποστάσεις η μια απ την άλλη
ζούμε το μύθο της γνώσης μιας άγνωστης εικόνας ενός ξένου κόσμου
που οικειοποιούμαστε , αυτοβανδαλιζόμενοι ,ανόητως κομπάζοντας
βουτηγμένοι στην αγνωσία και την ελαφρότητά της.
ανενεργός νους ντύνει μύθους κομπασμού κλειδώνοντας ζωή άοσμη κι άγευστη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου