δαγκώνω τα ανεύθυνα δένω το χρόνο
με την ανάγκη της ύπαρξης ρέω
στη σημασία των πραγμάτων κρυφή ομορφιά
σε αθέατη όψη κυοφορώ ζωή και θάνατο
μοιράζει τύχη ο άνεμος μα μη σταθείς
δηλητήρια φορτωμένος δένει τα τυχαία
πλέκει συνήθειες να θανατώσει έμβρυα πεθυμιά
αποκλείεται το παρελθόν
αναποδογυρίζουν λέξεις
κατακρημνίζονται
στη διαίρεση ασάλευτης ζωής
δεν είναι πραγματικές οι σιωπές
κρέμονται στη διάψευση
ανυπεράσπιστες νύκτες γδέρνονται
πάνω σε αδιάκοπες μεταβολές
τάιζαν ουρανό με ουσία ανθρώπου απόντος
και ποιος ν αντέξει την εξέλιξη
είναι κρυμμένοι στην ανάγκη
δες ποιος καθορίζει αυτό το τέλος...
18/2/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου