Με Το Στίγμα

       Με το στίγμα του Κάιν ερχόμαστε παραλυμένοι από τον πανικό της γνώσης του θανάτου.Όχι της επίγνωσης αλλά απλά της γνώσης.  Ταλανισμένοι απ την ηχώ του Άβελ που καρφώθηκε μέσα μας,
απελπισμένα ζητάμε διαφυγή από εκείνο το "Ποτέ ξανά", το αδυσώπητο "Για πάντα".
       Δίχως ταυτότητα χλευάζουμε την αλήθεια τρελοί από φόβο,γιατί δεν την αντέχουμε  και γραπωμένοι από το ψεύδος που θολώνει ή και εξαλείφει τις ενοχές καταντήσαμε το πιο τραγικό ον στο σύμπαν.
       Επί ματαίω η πνευματική μας σπατάλη μέσα σε πλάνες που μας έπνιξαν.Τίποτα δεν οικοδομούμε, μονάχα καταστρέφουμε ολοένα και πιότερο εκείνο το σημείο της μόνης διαφυγής από τον όλεθρο.Τον θεϊκό  μας πυρήνα.Εκεί που το σκότος δεν θα έφθανε ποτέ αν δεν το χύναμε μόνοι...
       Δεν άρκεσε ποτέ η πρόθεση και καθώς λέει κι ο Οδυσσέας για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή.