Ω! Αυτή η Λευκή Σελίδα !

      Ω! αυτή η απόλαυση της λευκής σελίδας, που πάντα έχει ένα άγχος, μιαν απορία κι ύστερα αναδύεται ένα μυστήριο.Ένα μυστήριο γεμάτο αρώματα και γεύσεις που τόσα υπόσχονται.
Με το που μπαίνει η πρώτη λέξη, με μιας όλα χάνονται.
      Αυτή η πρώτη λέξη που χύνεται αυτόματα τόσο που σαστίζεις.
Ύστερα ανακαλύπτεις -συχνά στο τέλος - ο,τι οι λέξεις ακολουθούν τη ζωή δίχως να την αντιγράφουν. Διαπιστώνεις πως όπως στη ζωή, η απόσταση των προθέσεων και των αποτελεσμάτων, βαδίζουν χέρι χέρι με την αθωότητα με την οποία εκφράζονται οι προθέσεις για να γίνει αποδεκτό το αποτέλεσμα.
      Αυτός είναι κι ο λόγος που κάθε φορά πεθαίνεις και αναγεννάσαι με διαφορετικό τρόπο.