κρυμμένα
και η πτήση δειλή, χαμηλή σαν αόρατη
μέσα απ τα άφωνα διαλεγμένα
μυστικά περάσματα σε αγάπης οράματα
το δάκρυ χαμένο σε δίνες δεν κύλησε
όλοι οι όρθροι ανελέητα ξεψύχησαν
να ημερέψουν
κάτω απ της ζωής τους αφορισμούς
δεν είχε σώμα
μονάχα ψυχωμένες φτερούγες πολύπαθες
διάφανα ταξίδια κι η ματιά
ερωτευμένη με φεγγάρι ανίερο
τόσο μικρά τα χρώματα και άλαλα
κι όμως αμέριμνα διαβαίνει
στους κινδύνους της ευτυχίας
τις μέρες κρύβεται σε σκιές πολύπαθες
ανασαίνει σιγανά μην ταράξει τη χαρά του φωτός
τις νύχτες συμμαζεύει τις υπομονές που ερωτεύτηκαν
ήλθε ο καιρός που άφησε λεύτερα τα σύμφωνα
με πτήση σταθερή αψηφά τα δρώμενα
δεν έχει σύνορα η πλάση που τον κάλεσε
κοιτά κατάματα τον ανίκητο θάνατο
να κοινωνήσει την απεραντοσύνη του ονείρου
της άλλης ζωής .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου