στάθηκε ακίνητος απέναντι σ' εκείνον
βάδιζαν ολόκληρη νύκτα σε σιωπή
κάθε που σχηματιζόταν μια λέξη
βαπτιζόταν στο ουρλιαχτό του ανέμου
θρυμματιζόταν λικνιζόμενη
με περίσσια ιδιοτροπία πριν διαλυθεί
ανάμεσα στα πόδια τους
τα στεριωμένα σε πάγο που τρίζει σπάζοντας
στην αρχή μιας υποταγής
και ο άνεμος βόρειος
ανταλλάσσουν βλέμματα γεμάτα σκοτάδια
κι εκεί στο βάθος τους ένας ήλιος ματωμένος
ζητά λύτρωση απεγνωσμένα
εκείνοι αδιάφοροι πίνουν τ αστέρια
αιχμάλωτοι του μύθου ενός Ιούδα λυτρωτή
η καταδίκη αιώνια σαν κουβαλούν
τον Κάιν και τον Άβελ στο ίδιο κορμί
κρεμάστηκαν ανάμεσα σε τούτη την παράνοια
δεν διεκδικούν επανένταξη να κατευνάσουν τη σιωπή
αναχωρητές στην ίδια αμαρτία
κουβαλούν φυλακή
και η μάχη άνιση
σαν στήνουν τη μυστική τους καταγωγή
μιας προαιώνιας προσφοράς ανολοκλήρωτης
δέθηκαν τα βλέμματα τα γεμάτα σπαρακτικό υπάρχω
και κίνησαν το ταξίδι απ αρχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου