σε άγνωστη γλώσσα δρόμους σκαμμένους
από ρεκλάμες τόσο μουντές με ομοιομορφία
αγέρας θυμωμένος ξερνά ήχους
φερμένους από νερά σπασμένων κρίκων
παραλόγου βασίλειο νεκρών σκλαβωμένων
με τους νεκρούς δεν ήξεραν να μιλούν
περιττή ζωή φιλάργυρες μνήμες
και οι ήττες αμέτρητες παλεύουν ολονυκτίς
σαβανωμένα χαμόγελα πίσω από οδύνες
πόσες εκπλήξεις πόσες υποταγές πόσες επαναλήψεις
φλεγόμενα σωθικά πίσω απ τις αμπάρες
και καμιά πείνα ψυχής δε σώθηκε
δείχνουν τα ματωμένα πρόσωπα
κανένα αναγνωρίσιμο σε κάτοπτρα θρυμματισμένα
δεν είχαν λόγια μόνο κρατούσαν το παράλογο
ζωής μικρής τραυματισμένης
κι όμως την είπαν εχθρική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου