αναδύεται προκλητικό λευκό
αχάρακτη αλήθεια
κι ο πρώτος στεναγμός
γράφει νέα πορεία μουσικής διάφανης
πηγάζουν φωτιές ερωτευμένες
σε μικρές φούχτες φυλακίζεις φιλιά απάρθενα
κι άλλος στεναγμός ενάντια σε θύμηση
λαχτάρισα ανέμου όρκους
να δέσω Σύμπαντα εκείνη την ώρα
που η σκέψη ορμά λεύτερη
πόσα κακουργήματα , πόσα θαύματα
την ώρα που κάθε Ιούδας προσκύνησε
ευλαβικά το βράχο κάνοντας όρκο
σε χρόνο αδημιούργητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου