όσο κι αν υποτάχθηκαν νύκτες σε σιωπή
πεισματική ζωή γεμάτη εξαιρέσεις σε θάνατο
σφαλνά αθλιότητες με σπασμένο χαμόγελο
ρούφηξαν ήχους αγέλαστους γυμνού φθινοπώρου
ωριμάζουν ερείπια δίχως σιγουριά κι αξιοπρέπεια
ταράχθηκαν λεπτοδείκτες απάτητου χρόνου
καμμιά ικεσία ανυπεράσπιστη σε ατέλειωτο δειλινό
δε γύμνωσε βροχή και πόσες καταδύσεις δεν τόλμησα
παραπλανήσεις με άγνοια σε ύφαλα σαν μάτωνα
θυσία που απωλέσθηκε σε βράχο αθέατα προδομένο
αλλοίμονο έρχονται ώρες ξεσχισμένες και άμορφες
με σκοτεινά ένστικτα να αποκαλύψουν το ψεύδος
ευτυχισμένων ματαιοδοξιών εγκαταλειμμένων
στον εαυτό τους σαν φτωχοδιάβολοι λυσσαλέοι
πνίγοντας κατακτήσεις κραδαίνοντας στα ριζά τ' ουρανού
αποκεφαλισμένο θεό ενώ ο πόλεμος συνεχίζεται .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου