Βασιλεύουν Λόγια

βασιλεύουν τα λόγια
γέρνουν και χάνονται
κυλούν στις φλέβες μου
και πόσο με πονάνε
μια θάλασσα αντάμωσαν
μια θάλασσα παράπονα
μια σιωπή με διώκει. μια σιωπή
έκπληκτα τα δάση του νου
και  ζω τον εφιάλτη ενός θανάτου
απέκτησαν αλήθειες  τα ψεύδη
έτσι όπως έχασα το λώρο μου
απέκτησα μυριάδες
και πάσχω δε νοσώ πάσχω
απο τη πεθυμιά να σπάσω
τους κρίκους της αλύσου μόνος
οι άνθρωποι κατοίκησαν τα πτώματά τους
και αναπαραστούν ζωη
λίγοι οι πάσχοντες κι αποχωρήσαμε
την ώρα που ο Δαίδαλος γέλασε πνιχτά
προς τους νοσούντες
βασιλεύουν τα λόγια μου
κυλούν στις φλέβες μου
κι εγώ περιμένω τον λυτρωτικό
κρότο ενός κρίκου μιας αλύσου