Παρατράγουδα

αυτές οι υπεκφυγές οι άνομες μετά της μετακυλιομένης ευθύνης, φθήνια ψυχής,
παιδείας απούσης, περιφερομένης βλακείας, κομπασμός για το τίποτα ....
αχριστεύθηκε η αξία που μακράν εστάθη κι αγνάντεψε... κι η διδαχή...
μια ύβρις που χλευασμό δεν αξιώθηκε μονάχα περιφρόνησης ,διαβαίνει τα όρια,
κατέστη γελοιότης και σαν τέτοια δεν έχει έγνοια ... μα πώς;
αν είχε επίγνωση....